- SARA
- I.SARAfil. Ephraim, 1 Paral. c. 7. v. 24. Latine, caro, consanguinitas, fermentum, sive residuum, vel remanens.II.SARAfilia Arani, uxor Abraham, mater Isaaci: cuius historiam vide Gen. c. 11. v. 16. et seqq.Obiit An. M. 2175. Hebrone sepulta. Latine, Domina vel princeps.III.SARAfluv. Belgicae secundae, vulgo sere: alluit castrum pagi Laudunensis Crisciacum Creci sur Sere, Aciacum Achv, Medianum Pontem Monien Pont, Noviomagum Nouvion, Alliacum Alli, et Saram cognominem locum Sara, atque ad Faram Picardiam la Fere, in Isaram effluit. Hadr. Vales. Notit. Gall.Quibusdam etiam Saravus fluv. Sara dicitur, vide Saravus.IV.SARAfluv. Helvetiae exiguus, qui oppid. Sanegaunum Sargans alluens, dividit Sarunetum seu Sanagensem regionem in duas partes. Vide Simlerum de Rep. Helvet. et infra in voce Sarunetes.V.SARAurbs Aureae Chersonesi. Selungas Castaldo.Urbs item Cappadociae, Antonin.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.